American Quarter Horse to najbardziej wszechstronna i najpopularniejsza rasa koni na świecie
Mitologia grecka opisuje epickie wyczyny wspaniałego skrzydlatego konia o imieniu Pegaz. Opowieści o krainie krów w Teksasie mówią o innym legendarnym koniu. Nazywał się Steel Dust podobnie jak Pegaz potrafił latać, ale nie odrywał się od ziemi.
Urodzony w Kentucky, potomek wielkiego Sir Archy, Steel Dust przybył do Teksasu jako roczniak w 1844 roku. Jego potomstwo i legenda rozprzestrzeniły się, gdy kowboje pędzili bydło szlakami z Teksasu. Nazwa Steel Dust zaczęła identyfikować całą rasę koni; nazywano je „Steel Dusts”, ulubionym rodzajem koni dla kowbojów. Były to konie o silnym umięśnieniu, z małymi uszami, dużą szczęką, niezwykłą inteligencją i błyskawiczną szybkością dochodzącą do ćwierć mili. Steel Dust był amerykańskim koniem Quarter Horse. On i podobne konie zyskiwały sławę w każdym calu tak wspaniałą, jak mityczny Pegaz.
Ale historia Quarter Horse zaczyna się na długo przed tym, jak Teksańczycy zaczęli mocno przywiązywać swoje liny do rogu siodła. Początków rasy można doszukiwać się w Ameryce Kolonialnej. Kiedy przodkowie nie rozlewali herbaty w porcie bostońskim i nie walczyli z Indianami, lubili wyścigi konne. Na początku używano koni angielskich, na których codziennie jeździli.
Nie trwało długo, zanim kolonialni rolnicy w Karolinach i Wirginii zaczęli wymieniać się na szybsze konie, hodowane przez Indian Chickasaw. To szybkie kucyki, przywiezione na Florydę przez pierwszych hiszpańskich odkrywców i kolonistów. Był to ten sam koń, którego dosiadał konkwistador Cortez podczas podboju Meksyku. Był to rodzaj konia powstałego z krzyżówki północnoafrykańskiej rasy Barb Horse i rodzimej rasy hiszpańskiej po inwazji Maurów na Hiszpanię, która rozpoczęła się w 710r.
Istnieją dowody na to, że hiszpański Barb uzyskany z Chickasaws skrzyżowano z angielskim rodowodem już w 1611 roku. W ciągu następnych 150 lat rezultatem tej hodowli stała się znana jako „słynny American Quarter Running Horse”. Termin „Quarter” odnosi się do dystansu ćwierć mili, najczęściej pokonywanego w wyścigach, często na głównych ulicach małych wiosek.
W połowie XVIII wieku było już jasne, że Koloniści pozostaną w Ameryce. Nie wszyscy zostali zjedzeni przez dzikie zwierzęta lub oskalpowani przez Indian. Stworzyli swoje farmy, plantacje i miasta wzdłuż wybrzeża Atlantyku.
W Anglii wyścigi konne zostały zrewolucjonizowane przez ogiera znanego jako The Godolphin Arabian. Koń ten został sprowadzony do Anglii w 1728 roku i uznawany jest za jednego z trzech założycieli pełnej krwi. Zamożni plantatorzy z kolonii zastanawiali się, co krew tych czteromilowych zawodników może zrobić dla ich krótkich sprinterów.
W 1752 roku John Randolph z Wirginii sprowadził wnuka rasy Godolphin Arabian, zwanego Janus. Kiedy Janus został skojarzony z klaczami kolonialnymi noszącymi krew konia Chickasaw, w rezultacie powstał prototyp konia rasy American Quarter Horse. Choć nie można powiedzieć, że Janus był założycielem rasy, można przekonująco argumentować, że w znaczący sposób ją ukształtował i uformował. Janus, który sam był długodystansowcem, imponował szybkością na krótkich dystansach, a także umiejętnością przekazywania tej cechy kolejnym pokoleniom. „Siła i moc” to cechy kojarzone z potomstwem Janusa.
W tym samym czasie, gdy krew Janusa uszlachetniała „krótkie konie”, biegające na ćwierć mili, jeźdźcy kolonialni przejmowali angielską modę na wyścigi długodystansowe na dystansach do czterech mil. Równolegle z rozwojem konia Quarter Horse ewoluował także koń pełnej krwi amerykańskiej wraz z importowanymi ogierami, takimi jak Fearnought.
Po rewolucji amerykańskiej rasa pełnej krwi zyskała przewagę na wybrzeżu Atlantyku. Życie już dawno przeszło od etapu codziennej walki o przetrwanie. Długo bieżne tory wyścigowe i wypielęgnowane farmy hodowlane dla wysokich, eleganckich koni długodystansowych stały się rozkoszą dla zamożnych mężczyzn, których ubrania szyto na miarę w Londynie.
Krótkie konie były echem pionierskiego doświadczenia. Były szybkie i wytrzymałe– cechy niezbędne i przystosowane do życia na pograniczu dzikiej przyrody. Mogły więc wozić swojego właściciela do swoich spraw przez cały tydzień, a potem ostro ścigać się w weekend. Quarter Horse przeniósł się na zachód wraz z ludźmi pragnącymi szeroko otwartych przestrzeni, na Środkowy Zachód, do Teksasu i na Wielkie Równiny.
W tym okresie jeszcze jeden wielki ogier odcisnął piętno na Quarter Horse. Nazywał się Sir Archy i był ojcem importowanego ogiera Diomed, urodził się w 1805 roku. Potomstwo Sir Archy’ego miało największy wpływ na rozwój Quarter Horses przez następne pół wieku. Jednym z synów Sir Archy’ego był wielki Copper Bottom, sprowadzony do Teksasu w 1839 roku przez generała Sama Houstona. Zarówno Steel Dust, jak i Shiloh, ogiery założycielskie współczesnego Quarter Horse, wywodzą się od Sir Archy’ego. Dwa inne ogiery, które w tym samym czasie przyczyniły się do powstania rodu krótkich koni, to Printer i Tiger.
Ostatni składnik formuły genetycznej, która dała początek Quarter Horse, znajdował się na zachód od rzeki Mississippi. Był to Mustang, wolno żyjący, dalekosiężny dziki potomek Barba, sprowadzony na południowy zachód Ameryki przez hiszpańskich odkrywców, misjonarzy i osadników. To właśnie te konie uczyniły Indianina z równin najtwardszym konnym wojownikiem, jakiego świat kiedykolwiek widział.
Po skrzyżowaniu z potomkami Janusa, Sir Archy’ego, Printera i Tigera, zachodni Mustang dodał ostatni ważny zastrzyk hybrydowego wigoru, aby dokończyć tworzenie konia wyjątkowego w Ameryce- American Quarter Horse. To był koń, który miał przewoził łowców przez Llano Estacado. Był to koń idealnie dostosowany pod względem budowy ciała i temperamentu do wyzwania i trudu zdobycia Zachodu.
Nie ma wątpliwości, że to w Teksasie Quarter Horse znalazł naturalny dom. Do tej pory główną wartością tego zwierzęcia był krótki wyścigowiec. W Teksasie stał się także koniem do pracy z bydłem. To właśnie w Teksasie narodził się przemysł bydlęcy i to właśnie Quarter Horse wyciągał chłopców z farm z bawełnianych grządek i zamieniał ich w kowbojów oraz przenosił szlakami Longhorn do historii.
Większość wszystkich ważnych linii Quarter Horse była reprezentowana w epoce jazdy terenowej w Teksasie. Legendarny Steel Dust przybył do Teksasu około 1844 roku, a pięć lat później przybył także wielki koń Shiloh. Syn Shiloh, Billy, z córki Steel Dust, stał się założycielem Texas Quarter Horses.
Przemysł bydła hodowlanego zaczął się na poważnie rozwijać po zakończeniu wojny secesyjnej. Początkowo dzikie bydło wypasano w zaroślach południowego Teksasu, łączono w stada i pędzono na północ, w stronę linii kolejowej w Kansas. Kowboje cenili Quarter Horse, to był ten koń, który mógł wykonać swoją robotę, przepędzając stada dzikiego bydła szlakiem Chisholm Trail, a następnie ścigając się z innymi przedstawicielami swojego gatunku po zakurzonych ulicach miast w Kansas, takich jak Dodge City i Abilene. Był to czas, kiedy jak mawiano, „człowiek na piechotę nie jest wysoki”. Ulubieńcem kowboja był Quarter Horse i nazwał je wszystkie „Steeldusts” na cześć wielkiego ogiera, którego triumfy wyścigowe były znane w całym kraju.
W drugiej fazie hodowli bydła na całym obszarze wielkich równin założono hodowlę. Dobre konie były dla pomyślnego funkcjonowania rancza równie ważne jak woda i trawa. Ludzie, którzy otworzyli równiny, hodowali dobre konie na długo przed próbą ulepszenia swojego bydła. Znali wartość koni, które Teksańczycy nazywali Steel Dust. Wielu z tych pierwszych pasterzy wiedziało czego potrzebuje i hodowali swoje krowy w określonym celu. Quarter Horses poradziło sobie z tym zadaniem. Pastor, który to rozpoznał był usatysfakcjonowany i zachował czystość krwi tych koni.
Od kolonialnego konia sprinterskiego po ranczerskiego konia na wolnym wybiegu, te korzenie wyścigowe i ranczerskie zapewniły fundamenty, na których stoi koń rasy American Quarter Horse. Wielki dług mamy wobec ludzi, którzy bez korzystania z rejestru ras lub formalnej księgi stadnej docenili zasługi tych wspaniałych koni, zachowali integralność krwi i utrwalili rasę.
Byli to ludzie tacy jak Coke Blake, który spędził całe życie udoskonalając odmianę koni Steel Dust i Billy firmy Cold Deck. Jego największym koniem był wnuk oryginalnego Cold Deck, Tubal Cain, który według Blake’a miał „oko orła i krok jelenia”. Reputacja koni Blake rozprzestrzeniła się na każdy zakątek kraju.
Najbardziej niezłomnym i elokwentnym ze wszystkich zwolenników gatunku Steel Dust był Dan Casement z Kansas i Kolorado. Podstawowym koniem Casementa był pułkownik Concho, potomek linii koni Billy, której korzenie sięgają Steel Dust i Shiloh. Casement z pasją bronił tradycyjnego typu Quarter Horse, czyli buldoga. Miał stać się kluczową postacią w organizowaniu American Quarter Horse Association.
W południowym Teksasie żyli ludzie, których nazwiska na zawsze zostaną powiązane z rozwojem Quarter Horse. Byli to Ott Adams i George Clegg, obaj wierzyli, że szybkość jest podstawową cechą Quarter Horse. Dwa najsłynniejsze konie Adamsa to Little Joe po Traveller i jego syn Joe Moore. Do najwspanialszych koni Clegga należały krzyżówki linii Billy’ego ze wspaniałym ogierem Peterem McCue. Wykorzystując linię klaczy Rondo Billy, Clegg wyhodował takie konie, jak Old Sorrel, ojciec założyciel rasy King Ranch Quarter Horses. Ott Adams i George Clegg pozostawili niezatarte ślady na rasie.
Pierwszym człowiekiem, który faktycznie podjął próbę zdefiniowania Quarter Horse jako odrębnej rasy, był William Anson.
Kolejnym człowiekiem, którego konie w ogromnym stopniu przyczyniły się do rozwoju rasy, był Samuel Watkins z Little Grove Stock Farm w Illinois. Watkins był miłośnikiem koni wyścigowych i wierzył w linię Steel Dust.
Coke T. Roberds był kolejnym człowiekiem, który zachował wiarę, jeśli chodzi o zachowanie oryginalnej krwi. Urodzony w Teksasie Roberds dorastał jako kowboj w okolicach Trynidadu w Kolorado i zaczął hodować konie w zachodniej Oklahomie około 1898 roku.
Blake, Casement, Adams, Anson, Clegg, Watkins, Roberds i inni im podobni, wszyscy rozpoznali cechy Quarter Horse. Wiedzieli, jak rozmnażać te konie z największą korzyścią i byli świadomi wspólnych mianowników w pochodzeniu najlepszych koni. To było tak jakby ci ludzie zawarli przymierze z końmi zwane „Steel Dusts”. Dedykowane wysiłki na rzecz dotrzymania przymierza doprowadziły do organizacji American Quarter Horse Association.
Odwiedź nasz sklep➡️ Świat Westernu
Świat Westernu to sklep jeździecki o tematyce westernowej z najlepszą jakością amerykańskich produktów dla konia oraz jeźdźca. Powstał w 2021 roku, swoją ofertę nieustanie poszerza o coraz nowsze technologie i rozwiązania.
W 2023 roku do oferty naszego sklepu dołączyło urządzenie do masażu koni- NIAGARA EQUISSAGE PULSE. Urządzenie klasy światowej rekomendowane przez lekarzy weterynarii, trenerów, jeźdźców, hodowców i fizjoterapeutów. Niagara Equissage daje wiele korzyści zarówno dla konia jaki i jeźdźca.
W tym samym roku do oferty Świata Westernu dołączył innowacyjny nebulizator dla koni FLEXINEB. Flexineb jest często stosowany w chorobach układu oddechowego u koni. Pozwala na dostarczenie odpowiednich leków bezpośrednio do płuc konia.
Rok 2023 to również otworzenie się na psi rynek. Dzięki współpracy z jedną z najlepszych firm produkujących akcesoria dla psów nasz sklep zyskał dodatkową sekcję dla właścicieli 4 łapek. DOG WITH A MISSION wykonuje swoje akcesoria wyłącznie z wysokiej jakości materiałów tak aby każdy pies został doceniony!
Aby być na bieżąco z naszymi nowościami zaobserwuj nas w mediach społecznościowych!
Znajdź nas na Facebooku
Znajdź nas na Instagramie
Znajdź nas na Tik Toku
Znajdź nas na YouTube
Odwiedź nasz sklep stacjonarny
Skontaktuj się z nami
